انشانویسی حج- مریم حاجی محمدی از ناحیه 2 اردبیل

اول از هرچیز به تعریف حج می پردازیم: حج یک حرکت جمعی می باشد که با تحقق شرایط بر هر فرد مسلمان واجب می گردد.

وصال کعبه چنان می دوانم به شتاب        که مغیلان زیر پایم حریر می آید

حج امر الهی است و یکی از فروع دین می باشد که به هر فردی با هر نژادی چه سفید چه سیاه چه فارس و چه ترک اگر شرایط مالی ایجاب کند می تواند به زیارت خانه ی خدا برود. عزیمت به کعبه نه همت است نه قسمت دعوت الهی است وقتی به سوی کعبه عزیمت می کنیم با کوله باری از گناه و معصیت و محرمات و... که وجود نفسانی ما را گرفته است و باور نمی کنیم با این همه معصیت وارد بیت خدا شویم.

به درون خانه رفتم به حرم رهم ندادند      که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی

به خود اجازه نمی دهیم با آن همه کارهای زشت و ناپسند وارد خانه خدا شویم که زادگاه علی(ع) شیرخدا بوده است و محل تولد کسی که ولی و سرپرست مسلمانان است.

یا مظهر العجایب، یا والی الولی      ای باب تاج دار من، ای مرتضی علی

و هرچه به این کعبه قرب پیدا می کنیم بغض گلویمان را می گیرد نه می توانیم گریه کنیم و نه به خود اجازه می دهیم که به کعبه با چشمان گنهکارمان نگاه کنیم چرا این سفر با رحلت های دیگر فرق دارد؟! چرا ردای سفید ابراهیمی بر تن می کنیم؟ چرا از موقع احرام تا مسجدالحرام لبیک گویان می رویم؟ چرا هنگام نزدیک شدن به حجر الاسود (همان فرشته که به اذن خداوند سیاه شد و قسم داد هر که مرا زیارت کند در قیامت شفاعتش می کنم) الله اکبر می گوییم! این لباس های دنیوی چه اشکالی دارند که به جای آن ردای سفید ابراهیمی بر تن می کنیم؟ مردم دسته دسته کجا می روند؟ مگر اینجا قیامتی بر پا شده؟ آیا اینجا صحرای محشـر است؟ چرا هفـت بار گرد خانــه ی خـدا طواف می کنیم؟ چرا پشت مقام ابراهیم نماز می خوانیم؟ که اگر اشکالی در نماز باشد زن و مرد بر همدیگر نامحرم می شوند و دختر یا پسر نمی تواند ازدواج کنند؟ آیا خدا ما را دعوت کرده؟ یا با پول های دنیوی آمده ایم؟ آیا لیاقت آمدن به مسجد الحرام را داشته ایم؟ به کعبه نگاه می کنیم در فکر فرو می رویم که چرا پرده ی خانه ی خدا خدا سیاه رنگ است شعری در این رابطه به خاطر می آوریم:

دانی که چرا کعبه ی حق گشته سیه پوش       یعنی که خداوند عزادار حسین است

اینجا همان جایی است که امام قائم ندای انا المهدی سر می دهد همه در طواف دنبال آقا می گردند که ببینند پشت سر چه کسی طواف می کنند. سوره حج بیست و دومین سوره قرآن و کعبه نیز در 22 درجه موقعیت جغرافیایی واقع شده.

اینها تمام سوالات و افکاری بودند که به ذهن فرد کعبه دیده یا ندیده خطور می کند اما می توانیم جواب این سوالات را بدهیم.

تاثیرات حج به مجموعه عواملی گفته می شود که بدون استثنا فقط در موقع عزیمت به مکه در انسان پدید آمده و او را از ابعاد فردی و اجتماعی متحول می سازد کسانی که به مکه مشرف شده اند بهتر این حرف ها در دل آنها می نشیند. وقتی وارد مسجــد الحرام می شویم به کعبه نگاه نمی کنیم چون می خواهیم چشمان مان یک باره در کعبه بیفتد، به سجده ی می رویم و سجده شکر به جا می آوریم. آیا در این موقع در دهان زبانی داریم از گفتن شکرخدا یا به لکنت زبان می افتیم؟ دسته جمعی به طرف طواف حرکت می کنیم چه کسی از دیدن کعبه سیراب می گردد؟ صدای زمزمه ی حسین(ع) از عرفات می آید گویی صدای پای هاجر را می شنویم مگر موذن بلال حبشی نیست که تا وقتی لب به اذان نمی گشود صبح نمی شد. بعد از اتمام اعمال نورانیت عظیمی به اذن خدا در انسان پدید می آید که به خود می گوید دیگر دروغ نمی گویم دیگر به خود اجازه نمی دهم به نامحرم نگاه کنم در این افکار حدیثی در این مورد به ذهن خطور می کند:«نگاه به نامحرم همانند تیری زهر آلوده از ناحیه شیطان است هر کس چشمان خود را از نگاه به نامحرم بپوشاند به پاس حرمت الهی خداوند به او ایمانی می دهد که شیرینی آن را در دل احساس کند» و با اندیشه در این سخن رسول خدا(ص) به خود می گوییم چه کم و کاستی از دیگران داریم؟ چرا نمی توانیم؟ ما «می توانیم» خود را از تمام آلودگی های دنیوی و رذایل اخلاقی با توکل بر خدا رها کنیم.

فردی که از مکه می آید تاثیرات خیلی زیادی را در خود مشاهده می کند انسان قبل از اینکه به مکه برود گناهان زیادی انجام می داد اما بعد از آمدن از مکه وقتی می خواهد به کار ناپسند و شیطانی دست بزند جمال کعبه به ذهنش خطور می کند با خود می گوید من که با نگاه به کعبه سیراب نشدم چرا می خواهم با انجام کارهای زشت و ناپسند کاری کنم که دیگر خدا دعوتم نکند و پیش خدا رو سیاه شوم.

فرد بعد از آمدن از خانه خدا کاش های زیادی را به خود می گوید کاش به کعبه زیاد نگاه می کردم؟ کاش بیشتر نمازمی خواندم که با بالا آوردن سر از سجده کعبه را ببینم؟ کاش از آرامشی که در حرم امن الهی بود بیشترین استفاده را می کردم!؟ کاش...

تاثیرات حج  بر فرد و اجتماع زمانی روشن می شود که انسان گناهان گذشته خود را تکرار نکند و اخلاق و رفتار او الگوی دیگران شود و اطرافیان با توجه به اعمال او مشتاق دیدار خانه ی خدا شوند.

از کسانی که حرم امن الهی و گنبد خضراء نبوی را دیده و شمیم عطر بقیع را خواهند چشید التماس دعا دارم.