انشانویسی حج- سولماز کسب کار از هیر

حج یکی از مهمترین و اساسی ترین اجتماعات اسلامی و مراسم عبادی- سیاسی مسلمین و مترقی ترین ابعاد اعتقادی دین مبین اسلام است که به صورت یک دانشگاه بزرگ و یک دوره ی کامل اسلام شناسی جلوه کرده و آدمی را به خالق مهربان نزدیک می کند و مکتب توحید و یکتاپرستی را به بشر شناسانده و رسالت خطیر و بسیار بزرگ اسلام و مسلمین را تبیین و توصیه می نماید. از این جهت است که همه ساله هزاران هزار نفر مسلمان از تمام نقاط جهان به منظور انجام این فریضه ی مهم الهی به شهر مکه در سرزمین حجاز سفر کرده و همانند پروانه های سر از پانشناخته به دور شمع وجود عشق (کعبه) می چرخند و طواف می کنند تا هر چه ناخالصی در وجودشان بوده و هست، بسوزد و خاکستر شود و از هستی آنها همان باقی بماند که خالص برای خدا بوده و شایسته ی ماندن است، زیرا تنها چیزی، سزاوار بقای دائمی است که رنگ و صبغه ای جز رنگ و صبغه ی خدایی نداشته باشد و در یک کلام می توان گفت آدمی باید برسد به جایی که جز از خدا نبیند و نگوید، جز برای خدا تفکر و اندیشه نکند و جز برای رضای او انجام ندهد. برای رسیدن به این توفیق بزرگ و برای درک و بهره مندی از مناجات و راز و نیاز با خدای عزیز و حکیم راهی جز بالا بردن شناخت ها و بینش ها قابل تصور نبوده و برای دست یافتن به این معارف و بینش ها، مسیری جز توکل و تمسک به دامان پاک ائمه اطهار(ع) که خود از سوختگان شمع وجود عشق الهی بوده و مبعوث شده از جانب خدای حی و قادرند به ذهن این حقیر خطور نکرده و نمی کند، لذا بر آن شدم من نیز در این مسابقه شرکت نمایم و آنچه نوشته ام تقدیم نمایم به هر مسلمان عاشق و دلسوخته ای که قصد دیدار یار کرده و پا به پای هزاران هزار مسلمان از چهار گوشه ی عالم عزم سفر زیارت خانه خدا می کند و به امید آنکه دلی با بهره مندی از این کلام ها بسوزد و از چشمی اشک شوق، جاری گردد و از این سوز وشوق، نسیم رحمتی از جانب مهربان ترین مهربان ها وزیدن نماید و ما را نیز از این نسیم رحمت که سخت در هر دو عالم محتاج آن هستیم بهره ای حاصل شود. ان شاء الله.

در پایان با استناد به حدیث نبوی «مُنً لَمً یُشْکُرِ الْمُخْلوقُ لَمً یُشْکُرِ الْخالِقُ» احساس وظیفه می کنم که مراتب سپاس و قدردانی خویش را نسبت به همه کسانی که در انجام این امر مهم مرا یاری کرده اند و زحمات بیشتری را متحمل شده اند ابراز نموده و از خداوند بزرگ برای همه ی آنها در تمام مراحل زندگی، سلامتی، طول عمر و توفیق خدمت به اسلام و مسلمین مسئلت نمایم، باشد که پاداش واقعی خویش را از خدای مهربان دریافت نمایند که خداوند بخشنده اجر نیکوکاران را ضایع نمی کند.

حج و اثرات آن در زندگی: قالَ الِامامُ الصّادِق(ع): « لایِزالُ الدینْ قائِماً ما قامُتِ اللکَعُبهْ»: تا زمانی که خانه ی خدا(کعبه) پا برجاست دین خدا نیز قائم و استوار است. حج به عنوان یکی از واجبات بزرگ اسلام، بزرگترین شعائر دینی، از ارزشمندترین اعمال جهت نزدیکی به خدا، از ارکان دین بوده هیچ عمل و عبادتی همپایه ی آن نیست و پاداشی جز رضوان وبهشت جاویدان خدا را ندارد؛ حج بار گران گناهان را از پشت مومن بر می دارد. زنگار گناه را از دل ها چون نوزاد پاک می کند(تا چهار ماه از زمانی که حج گذار گناه کبیره ای مرتکب نشده برایش گناهی نوشتـــه نمی شود و به جای آن حسنات ثبـــت می گردد)، فرشتگان و آدم و حوا و پیامبران خدا آن را با عظمت و شکوه تمام برگذار کرده اند. حضرت ابراهیم(ع) پیشوای موحدان آن را تجدید بنا کرده، حضرت اسماعیل(ع) برای تمهید  آن ماموریت یافته، پیامبر اکرم(ص) علیرغم سختی ها و موانع زیاد بارها آن را انجام داده، علیرغم وجود نفی اکراه در دین، والی و زمامدار می تواند به خاطر احیای حج جمعی را برای انجام آن مجبور کند، آزمایش بزرگ بندگان خدا بوده، و گوشه ای از بهشت رضوان، راه غفران و بخشش خدا، تجلی گاه عظمت و جلال خدا، نقطه ی آغازین آفرینش زمین، منادی بودن حضرت ابراهیم خلیل برای آن، انجام آن توسط فرشتگان، هزاران سال قبل از آدم ابوالبشر، عملی که از مالِ هزینــه شده در راه آن بازخواســت نمی شود و موجب قوام و تقویت دین و... یاد شده و بالاخره حضرت رسول اکرم(ص) آن را به عنوان تمام دین و شریعت معرفی کرده و فرموده اند: اگر به اندازه ی حجم کوه ابوقبیس طلا و نقره در راه خدا انفاق کنی به مرتبه و ارزشی که حاجی به آن می رسد نخواهی رسید، همچنین ترک آن موجب بروز فتنه ها بوده و از گناهان بزرگ محسوب و باعث خروج از امت اسلامی و در نهایت به معنی کفر قلمداد شده است.

پس نتیجه می گیریم که عمل حج نمی تواند عملی عادی و عبادتی ساده و مراسمی نمایشی باشد بلکه دارای مغز و روح در ابعاد مختلف خودسازی فردی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و حتی اقتصادی است که باید شخص حج گزار تا می تواند معرفت خویش را در این ابعاد افزایش داده و با آگاهی کامل وارد این میدان شود تا حج او حجی واقعی محسوب گردد.

عبادات که به عنوان هدف آفرینش انسان تعیین شده است اسراری دارد که این اسرار غیر از آداب و احکام ظاهری عبادات می باشد. نوعاً عبادات و فرایض الهی با اختلاف درجات فراوانی که نسبت به هم دارند، برای تقویت بعد روحانی و نفسانی و در جهت سیر و سلوک انسان وضع شده اند تا از عوالم جسمانی به عوالم روحانی تکامل یابند و به مقام قرب الهی برسند. چنان که مرحوم آقا میرزا جواد ملکی تبریزی عارف بزرگ در این زمینه فرموده است: «مقصود اصلی از تشریح حج و سایر عبادات، تقویت بعد روحانی انسان است و تکالیف و فرائض الهی از نظر خاصیت اثر گذاری در روح و جان انسان مختلف اند. بعضی اثر تطهیر و تخلیه دارند که ظلمت را از فضای روح و جان بشر دور می کنند و بعضی دیگر موجب تحلیه و تزیین جان و وسیله جلب نورانیت می گردند و دسته ی دیگر، جامع هر دو اثر(تخلیه و تحلیه) هستند و حج از این دسته سوم است. زیرا حج یک معجون الهی است که جمیع امراض قلوب مثل بخل و استکبار و تنبلی و... را که مانع نورانیت قلب ما هستند، علاج می کند».

حج از میان عبادات و فرایض الهی، جامع هر نوع آثار و فواید و اسراری است که در عبادات دیگر وجود دارد.

حج از ارکان دین اسلام است و وجوب آن بر کسی که دارای شرایط استطاعت باشد، از ضروریات بین مسلمین می باشد و در قرآن کریم به آن تصریح شده است.

انکار حج موجب کفر و ترکش اگر به جهت سبک شمردن و بی اعتنائی به دستور خداوند باشد، به منزله کفر و از گناهان کبیره می باشد.

آن دسته از مردم که دارای توانایی(بدنی، مالی و غیره) می باشند. باید که برای خداوند(نه تظاهر و خودنمایی) قصد سفرخانه ی خدا کنند و کسی که نافرمانی کند، باید بداند که خداوند از همه ی جهانیان بی نیاز است.

نخستین خانه ای که برای مردم بنا نهاده شد، خانه ی پر برکتی است که در مکه قرار دارد. آری درست است کعبه ی مسلمین یگانه خانه ای است که مهمان زیاد دارد و در این خانه همه ی انسان ها، اعم از غنی و فقیر، سیاه و سفید، شهری و روستایی با هم برادر و برابرند، «بسواء الخاکف فیه و الباد»(سوره حج آیه25).

حج، عبارت است از حرکت و هجرت از خانه ی خویش به خانه ی خدا، برای لبیک گفتن به دعوت حق و طواف به دور کعبه، همچون طواف پروانه به دور شمع و تسلیم خود و متعلقات خود به خدا، همچون ابراهیم و هاجر که یگانه فرزند خویش، اسماعیل را در آن صحرای بی آب و گیاه به خدا تسلیم کردند.

بیوگرافی یا گذرنامه ی انسان: ای انسان های عزیز روی سخنم با شماست که قصد دیار یار کرده اید، خود را بشناسید و بعد بروید.

نام: انسان

نام خانوادگی: آ‌دمیزاد

نام پدر: آدم

نام مادر: حوا

لقب: اشرف مخلوقات

ماموریت: خلیفه ی الهی

ساکن: منظورمه ی شمسی، سیاره زمین

نژاد: خاکی «آری نژاد همه ی ما خاکی»

مبداء: سراچه ی دنیا

مقصد: سرای آخرت

ساعت پرواز: نامعلوم هر آن!!!

مکان پرواز: نامعلوم هر کجا

کد پرواز: اِنّالله و اِنّا اِلَیهِ راجِعونْ

شماره پرواز: لا اله الاالله

بار مجاز: اعمال صالح به هر اندازه و حج

بار غیر مجاز: مادیات دنیا

توصیه های دنیوی: اجرای دقیق آموخته های کتاب و فرموده های پیامبر گرامی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم.